"Doe ik het goed?" jouw adem als spiegel

“De adem kent geen goed of fout — alleen een uitnodiging tot luisteren.”

Doe ik het goed?

Die vraag komt geregeld terug tijdens de coaching, ook tijdens een ademsessie.

Het is een vraag die ogenschijnlijk klein is en waarbij het lijkt te gaan over de manier van ademen. En tegelijkertijd is het een vraag die vaak een diepe laag aanraakt: het verlangen om te voldoen, te presteren, om geaccepteerd te worden. Zelfs in het ademen — een van de meest natuurlijke functies van je lichaam, proberen we het ‘goed’ te doen.

Maar hoe kun je eigenlijk fout ademen?

Ja, er zijn patronen die minder helpend zijn. Een hoge adem, een adem die stokt of vastzit. Maar zelfs die adem vertelt je iets. Over hoe je je voelt. Over wat je lichaam vasthoudt. Over hoe je omgaat met spanning, controle, of de neiging jezelf weg te cijferen.

Als ademcoach zou je misschien verwachten dat ik werk met ‘de juiste techniek’. En we oefenen inderdaad met verbonden ademhaling, een verlengde uitademing, het verzachten van de adem. Maar het belangrijkste is niet hoe je ademt. Het is dat je luistert. Dat je opmerkt. Dat je adem je iets wil vertellen.

Net als je lichaam. Net als je emoties.

En dat luisteren vraagt geen oordeel, maar aandacht. Soms is dat ongemakkelijk. Soms is het helend. Maar het is altijd waardevol.

Wat als je gewoon kunt ademen zoals je nu bent en van daaruit mag ontdekken wat jouw adem je probeert te zeggen?

Ademwerk roept vaak beelden op van intensiteit: diepe ademhalingen, krachtige doorbraken, tranen of schreeuwende loslaatmomenten. En ja, ook dat kan en soms komt er iets in beweging dat zich op die manier wil uiten.
Maar ademwerk hoeft niet altijd groots, explosief of confronterend te zijn.

Soms is juist de zachtheid het meest transformerend. Wat gebeurt er als je stopt met ‘je best doen’?
Als je niet probeert het goed te doen maar gewoon opmerkt wat er ís?

Adem je hoog?
Wat vertelt dat over hoe je je voelt, hoe je leeft, wat je lichaam probeert te regelen?

Adem je alleen via je mond?
Wanneer ben je gestopt met de rust van een zachte neusademhaling?

Trek je bij elke ademhaling je schouders op?
Wie of wat draag je eigenlijk?

In plaats van jezelf te forceren om het ‘anders’ te doen, mag je leren luisteren.
Luisteren naar je adem, misschien zoals je naar je kleine ik zou luisteren dat je iets wil vertellen: zonder oordeel, met zachte aandacht.

Dan ontstaat er ruimte.
Voor zachtheid.
Voor nieuwsgierigheid.
Voor vertraging.

En onder die laagjes van 'goed willen doen', ‘controle houden’, ‘doorgaan’ ligt misschien iets veel eenvoudigers: een adem die je naar huis brengt. Naar jezelf.

Reflectie: Wat vertelt jouw adem je vandaag?

• Waar voel jij ruimte in je adem?

• Waar stokt je adem of wordt het korter?

• Kun je één ademhaling nemen zonder iets te willen aanpassen?

Sta even stil. Leg je hand op je buik. Sluit je ogen als dat prettig voelt. En adem. Niet goed. Niet fout. Gewoon zoals je nu bent.

Je hoeft niets te bereiken. Alleen maar te zijn.

Kun je hier hulp bij gebruiken?

Je adem vertelt je de waarheid. Ze is er altijd, als stille getuige van wat je lichaam voelt en waar je verlangen ligt.
Misschien is het tijd om weer te luisteren. Niet door harder je best te doen, maar juist door zachter te worden.

Wil je ervaren wat adem voor jou kan betekenen?
Meld je aan voor een individuele sessie of gratis online kennismaking. Meer info over mijn aanbod vind je op de homepage of stuur me een bericht als je twijfelt of dit iets voor je is. Je bent welkom precies zoals je nu bent.

Samen ademen? Lees hier meer over de groepssessies Soul Sessions.